Σελίδες
Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: "Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!" Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της φωτιάς, το Φως...
~ΑΣΚΗΤΙΚΗ Ν. Καζαντζάκης~
Τα Παράθυρα... Κ. Καβάφης
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι π...
Σάββατο 28 Ιουλίου 2012
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012
Το καλοκαίρι μαζί πηγαίναμε στην αμμουδιά...
Ένα όμορφο καλοκαιρινό τραγούδι από τα παλιά...!
Να έχετε μια ευχάριστη μέρα!
Το καλοκαίρι μαζί πηγαίναμε στην αμμουδιά...
χέρι με χέρι και μ΄ ένα αστέρι για συντροφιά...
τώρα ποιος ξέρει αν θα με σκέφτεσαι...
όπως εγώ...
μικρή μου αγάπη...
στιγμή δεν φεύγεις απ΄το μυαλό...
Το όνομά μας τις νύχτες γράφαμε στην αμμουδιά...
και την καρδιά μας στα χέρια παίζαμε σαν τα παιδιά...
τώρα ποιος ξέρει αν θα με σκέφτεσαι...
όπως εγώ...
μικρή μου αγάπη...
στιγμή δεν φεύγεις απ΄το μυαλό...
Στίχοι: Γιώργος Παπαστεφάνου- Μουσική: Βαγγέλης Πιτσιλαδής Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης & Olympians (Ντουέτο)
Σάββατο 14 Ιουλίου 2012
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012
Ο βυθός σου
Καλημέρα σε όλους!
Θα είμαι πια παιδί δικό σου
Και όταν καίει το μέτωπό σου
Εγώ θα σε φιλώ
Και θα σου παίρνω τον καημό σου
Εγώ που σε μισώ
Θα μάθω το συνδυασμό σου
Ν' ανοίξω ένα γυρισμό σου
Εγώ που σε μισώ
Χαϊδεύω κάθε φέρσιμό σου
Εγώ σ' ευχαριστώ
Που κολυμπάω στο βυθό σου
Σαν κύμα φτάνω ως το λαιμό σου
Εγώ σ' ευχαριστώ
Και ας πνιγώ για το καλό σου
Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012
Τα Παράθυρα... Κ. Καβάφης
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.
Κ.Π. Καβάφης
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.
Κ.Π. Καβάφης
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)