Σελίδες
Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: "Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!" Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της φωτιάς, το Φως...
~ΑΣΚΗΤΙΚΗ Ν. Καζαντζάκης~
2 σχόλια:
ΑΧ...ΤΕΛΕΙΟ ΣΥΜΦΩΝΟ.
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΖΩΗ...ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΣ ΘΥΜΑΣΑΙ ΔΕΝ ΤΙΣ ΞΕΧΝΑΣ...ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ.
Δημοσίευση σχολίου